Od ponad dwóch tygodni siedzę w domu i czekam, aż mi się po wypadku noga zrośnie. Nie mam niestety możliwości, aby naocznie stwierdzać, jak rozwija się nam infra, więc grzebię w sieci w poszukiwaniu informacji. Ponieważ mamy w tym roku dość intensywny rok wyborczy, z wielu kierunków i wieloma kanałami docierają do mnie najróżniejsze przekazy i obietnice niezliczonej maści kolejnych wyjątkowych i najlepszych z najlepszych kandydatów na kandydatów na Bardzo Ważne Stanowiska, przepełnione frazesami o patriotyzmie, zaangażowaniu i obywatelskości.

O, właśnie. Obywatelskość. Tyle o się o niej gada, a co to właściwie jest? Wikipedia tłumaczy, że jest to:

…zbiór postaw poznawczych i normatywnych wraz z odpowiadającymi im wzorcami działania, systemów wartości oraz celów stanowiących podstawę intelektualnego i emocjonalnego zaangażowania członków danej wspólnoty politycznej lub państwowej w dotyczące jej sprawy publiczne.

No, ale Wikipedia to nie wyrocznia. Sprawdzam w słowniku języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego i widzę:

  obywatelskość ż V blm rzad. «postawa, postępowanie godne dobrego obywatela, wyrobienie społeczne; poczucie przynależności do danego państwa, narodu, godność obywatelska»: Powoli wśród umiarkowanego stronnictwa Kozaków osiadłych, rejestrowych, poczęło było wyrabiać się poczucie obywatelskości, potrzeba zdobycia sobie zasadniczego przyznania praw politycznych ziemiaństwa. Jabłonow. Hist. 215. Uderzono (…) na nierząd, sprzedajność, brak obywatelskości i miłości ojczyzny. Schmitt Dzieje I, 176. // SWil

No dobra. Przyjmuję. I od razu przypomina mi się, że było coś takiego jak Budżet Obywatelski, zwany też Partycypacyjnym. W dużym skrócie zasada jego działanie wygląda tak:

 

władzuchna oznajmia, że ma do rozdysponowania X środków i ogłasza konkurs na projekty rozwiązań, mających na celu ułatwienie życia obywatelom

obywatele zgłaszają swoje projekty

władzuchna organizuje konkurs, w którym obywatele oddają głosy na poszczególne projekty

konkurs zostaje rozstrzygnięty, lista zwycięskich projektów ogłoszona

obywatele czekają na realizację projektów

obywatele czekają na realizację projektów

mija rok od głosowania, a obywatele nadal czekają na realizację projektów

odbywa się edycja kolejnego Budżetu Obywatelskiego, a obywatele w dalszym ciągu cierpliwie czekają na realizację projektów z ubiegłorocznego już konkursu

ponieważ cierpliwość ludzka nie jest niewyczerpywalnym zdrojem, po pewnym czasie co ciekawsi obywatele zaczynają podszczypywać władzuchnę, celem uzyskania jakichkolwiek konkretnych informacji na interesujący ich temat i rozpoczyna się dyskusja

   

I tak to się właśnie odbyło – zgłoszono projekty, przeprowadzono głosowanie (analogowe i przez internet), a 11 lipca 2014 Pełnomocnik Prezydenta m.st. Warszawy ds. komunikacji rowerowej na „popularnym portalu społecznościowym” 😉 ogłosił listę zwycięskich projektów rowerowych.

 

---

Bezczelnie ją zerżnąłem i zamieszczam poniżej, dla potomności:

#	obszar	projekt	głosy
1	Bemowo	Chodnik wraz ze ścieżką rowerowo-biegową przy ul. Powstańców Śl. (1)	3102
2	Bemowo	Chodnik wraz ze ścieżką rowerowo-biegową przy ul. Powstańców Śl. (2)	2032
3	Bemowo	Budowa ścieżek rowerowo - pieszych wzdłuż ulicy Połczyńskiej	1908
4	Stary Mokotów	SPOKOJNA KAZIMIERZOWSKA	615
5	Ochota	Usprawnienie ruchu pieszego i rowerowego na Ochocie	2952
6	Stara Ochota	„Super rower" - stojaki rowerowe	216
7	Rakowiec	Budowa pasa dla rowerzystów - ochocki łącznik	642
8	Rakowiec	Wyznaczenie pasów rowerowych na ulicy Korotyńskiego	506
9	Grochów Płd.	Budowa ścieżki rowerowej wzdłuż ul. Łukowskiej, na odcinku Rodziewiczówny - Zamieniecka	497
10	Praga Północ	Sieć pasów rowerowych na Starej Pradze	1259
11	Praga Północ	Poprawa spójności sieci tras rowerowych na Nowej Pradze i Pelcowiźnie	1184
12	Śródmieście	Kontrapasy rowerowe - ulice: Zakroczymska, Podwale, Oboźna, Widok, Nowogrodzka, E. Plater, Poznańska, Hoża, Polna, Mokotowska, Koszykowa	3154
13	Śródmieście	Wyznaczenie pasa rowerowego na fragmencie ul. Nowy Świat	2282
14	Targówek Mieszk.	Wyznaczenie pasów rowerowych na Targówku	598
15	Ursus	Usprawnienie ruchu rowerowego w Dzielnicy Ursus	1847
16	Nowe Włochy	Droga dla rowerów wzdłuż Chrościckiego - Etap 1 dokumentacja projektowa	439
17	Ulrychów	Ścieżka rowerowa Olbrachta	1095
18	Ulrychów	Wola na rowery	367
19	Żoliborz	Wyznaczenie pasów rowerowych w ul.Krasińskiego	1347

Sprawie bacznie przyglądało się Zielone Mazowsze i w lipcu 2014 r.wydało komunikat:

Wieczorem 11 lipca 2014 r. ogłoszono wyniki głosowania w warszawskim budżecie partycypacyjnym. Wśród zwycięskich projektów aż roi się od pasów i kontrapasów rowerowych, chodników i przejść dla pieszych. Dziękujemy wszystkim głosującym na projekty piesze i rowerowe!

Z dość sporą dozą optymizmu (jak na tak doświadczoną w urzędniczych realiach organizację) Zielone Mazowsze cieszyło się (a ja razem z nim), że projekty te powstaną w 2015 roku. Tymczasem mamy wrzesień, 3/4 roku za nami, a nie wybudowano jak na razie kompletnie nic. Profil Pełnomocnika na „popularnym portalu społecznościowym” 😉 staje się za to często polem do wymiany opinii. I właśnie na temat projektów z ubiegłorocznego Budżetu Partycypacyjnego jedna z nich się toczyła, jak tylko Pełnomocnik zakomunikował społeczności, że nowelizacje rozporządzeń wykonawczych do Ustawy Prawo o Ruchu Drogowym zostały opublikowane, z czego dało się z kolei wydedukować, iż nic nie stoi na przeszkodzie, aby miasto mogło pomału zacząć się zabierać za rozpoczęcie przygotowań do prac nad dokumentacją przedwstępną dotyczącą zwycięskich projektów. Czy jakoś tak, bo w urzędniczej rzeczywistości sama budowa czegokolwiek trwa najkrócej…

Wspomniany post Pełnomocnika umieszczam tutaj (można go sobie kliknąć, aby przyłączyć się do dyskusji):

 

Sama dyskusja zaś wygląda jak poniżej (stan na 12.09.2015 r.):

– Ale o co ci chodzi? Masz rower, to sobie jeźdź i nie marudź! Ciesz się, że ci w ogóle te ścieżki budują!
– powie lub pomyśli pewnie niejeden laik. Skoro jednak w prawie stoi, że rowerzysta jest pełnoprawnym uczestnikiem ruchu drogowego, to skąd powszechne zdumienie, że rowerzyści potrafią równie stanowczo (a czasami nawet dużo skuteczniej) co kierowcy samochodów domagać się respektowania ich praw? A no chyba jednak naprawdę stąd, że rower ciągle postrzegany jest jeszcze często jako zabawka, ewentualnie sprzęt do uprawiania sportu, niech więc sobie jeden z drugim się bawi / trenuje tam, gdzie nie będzie przeszkadzał innym, a nie pcha się do centrum miasta, gdzie jak wiadomo miejsce jest tylko dla zmotoryzowanych.
A właściwie to go sumie wiele nie ma, bo już każdą możliwą do zagospodarowania i nieodgrodzoną zasiekami i polem minowym przestrzeń dokładnie pozatykali tymi swoimi złomami, ale to tak temat na inną okazję i chyba nie do końca na blog rowerowy…

Gazeta Stołeczna również nie omieszkała pochylić się nad tematem i ładnie wypunktowała tę beznadzieję. Oto kilka cytatów:

Wciąż nie wiadomo, kiedy uda się zrealizować większość zeszłorocznych pomysłów do budżetu partycypacyjnego.

Jak ustaliliśmy, z przygotowaniami do wdrożenia tych pomysłów urzędnicy są w lesie. W przypadku pasów na NowymŚwiecie i przejścia przy pl. Bankowym wciąż nie ma nawet dokumentacji projektowej. Nie chcą też wytyczać na jezdniach kontrapasów, bo wymusiłoby to zmniejszenie liczby miejsc parkingowych.

Łukasz Puchalski przyznaje, że dzielnice nie zdążą wdrożyć w tym roku części pomysłów rowerowych, które wygrały w 2014 r. Liczy jednak, że ruch rowerowy pod prąd na ulicach śródmiejskich uda się wprowadzić jesienią.

No, ale jest też światełko w tunelu:

Pomysły, które wygrały w tym roku, mają być realizowane sprawniej. Dużą część z nich zamiast dzielnic ma wdrażać ZDM.

W sumie nic dziwnego. W końcu Łukasz Puchalski, Pełnomocnik Prezydenta m.st. Warszawy ds. komunikacji rowerowej, jest od niedawna szefem ZDM. Trzymam kciuki, żeby ta centralizacja przyniosła oczekiwane frukta. Jak na razie, bilans powołania Pełnomocnika wychodzi zdecydowanie na plus.

Przy tym całym zamieszaniu, proszę Państwa, nasuwa się wniosek, że ten budżet nie jest wcale taki obywatelski. Co to w ogóle za mydlenie oczu obywatelom, że coś się dla nich robi, że mają na coś wpływ, że mogą o czymś decydować i coś wspólnymi siłami zrobić, skoro praktyka pokazuje, że często czegoś „się nie da bo to, śmo i owo”?

Mimo, że niektóre projekty podobno (właśnie to sprawdzam, szczegóły w następnej notce) są już (z)realizowane, to trochę to wszystko jednak kompromitujące, nie sądzicie?

Wróć na stronę główną